درباره سرطان پستان
عوامل خطر مرتبط با سبک زندگی
عوامل خطری که قابل تغییر نیستند
عواملی که اثرات آنها بر سرطان پستان هنوز مشخص نیست
عوامل بحث برانگیز میان مردم که اثر آنها بر سرطان پستان رد شده است
آیا میتوانم خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهم؟
تصمیمگیری در مورد استفاده از داروها برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
استفاده از تاموکسیفن و رالوکسیفن برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
استفاده از مهارکنندههای آروماتاز برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
تصمیمگیری در مورد استفاده از داروها برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
برای زنانی که ریسک ابتلا به سرطان در آنها نسبت به عموم بالاتر است، استفادهی بعضی از داروها میتواند به کاهش این خطر کمک کند. اما این داروها عوارض جانبی خاص خود را داشته و مهم است که قبل از تصمیمگیری درباره مصرف آنها، وزن نقاط قوت و ضعفشان را مورد توجه قرار دهید.
آیا باید از داروها برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان پستان استفاده کنم؟
مصرف دارو برای کاهش خطر ابتلا به بیماری، شیمی درمانی پیشگیرانه نامیده میشود. داروهای رایج برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، تاموکسیفن و رالوکسیفن هستند. داروهای دیگری مانند مهارکنندههای آروماتاز (مانند آناستازول و اگزمستان) نیز ممکن است از گزینههای دیگر باشند.
اولین گام، تصمیمگیری در مورد مصرف دارو برای کاهش شانس ابتلا به سرطان پستان، تحلیل ریسک ابتلا توسط پزشک و مشاور ژنتیک است.
در حال حاضر، اکثر کارشناسان معتقدند برای دریافت یکی از این داروها باید خطر ابتلا به سرطان سینه در شما بالاتر از حد متوسط باشد. اگر خطر ابتلا در شما بیش از حد متوسط است، باید مقایسهای در مورد سود احتمالی از کاهش ریسک سرطان پستان با خطر عوارض جانبی و سایر مشکلات مصرف یکی از این داروها انجام شود.
در صورتی که ریسک ابتلا به سرطان پستان در شما بالاتر از حد متوسط باشد، باید این عوامل خطر شناسایی شود. عامل خطر چیزی است که ریسک ابتلای شما به بیماری را تحت تاثیر قرار میدهد. اما همواره در نظر داشته باشید که داشتن یک یا چندین عامل خطر مرتبط با سرطان پستان، به معنای ابتلای قطعی شما به سرطان نخواهد بود. در واقع، اغلب زنانی که یک یا چندین عامل خطر را دارند، هرگز به سرطان پستان مبتلا نمیشوند.
برخی از عوامل خطر مهم در ارتباط با سرطان پستان عبارتند از:
- زن بودن
- افزایش سن
- داشتن بستگان خونی مبتلا به سرطان سینه
- سابقه قاعدگی شما
- سابقه بارداری شما
- سابقه داشتن سرطان پستان تهاجمی یا کارسینوم مجرا (DCIS)
- سابقه کارسینوم لوبولار در محل (LCIS)
- سابقه هیپرپلازی مجاری شیری (ADH) یا هیپرپلازی آتیپیک لوبولار (ALH)
- داشتن جهش ژنی مرتبط با سندرم های ارثی سرطان (مانند جهش BRCA)
انجمن سرطان آمریکا توصیههایی برای استفاده از داروها برای کاهش خطر سرطان پستان ندارد.
آیا دلیلی برای عدم استفاده از هرکدام از این داروها در کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان وجود دارد؟
همه داروها دارای خطرات و عوارض جانبی هستند که باید هنگام تصمیمگیری درباره شیمیدرمانی پیشگیرانه به آنها توجه کرد.
اکثر متخصصان معتقدند که تاموکسیفن و رالوکسیفن نباید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی با مشخصات زیر استفاده شود:
- زنان با ریسک بالای لخته شدن خون*
- زنان باردار یا افرادی که قصد بارداری دارند
- زنان در زمان شیردهی
- زنانی که در حال مصرف استروژن (شامل قرصها یا شاتهای قرص پیشگیری از بارداری، یا هورمون درمانی یائسگی) هستند.
- زنانی که در حال مصرف مهار کننده آروماتاز هستند
- زنان جوانتر از 35 سال
* زناني كه خطر بالا برای لخته شدن خون دارند، افرادی هستند كه سابقه لختههاي خوني جدي (ترومبوز وريدي عمقي (DVT) يا آمبولي ريه (PE) ) را داشتهاند. بسیاری از پزشکان معتقدند که اگر سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی داشته باشید، مصرف این داروها، خطر لخته شدن خون را بیشتر میکند. سیگار کشیدن، اضافه وزن، فشار خون بالا و دیابت، خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش میدهد. زنانی که دارای یکی از این شرایط هستند و تصمیم به استفاده از این داروها را دارند، باید با پزشکان خود به طور جدی در این مورد صحبت کنند.
زنان مبتلا به هر نوع سرطان رحم یا هیپرپلازی غیرنرمال رحم (نوعی ضایعهی پیش سرطانی)، نباید از تاموکسیفن برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه استفاده کنند.
رالوکسیفن در زنان قبل از یائسگی مورد آزمایش قرار نگرفته است و تنها پس از یائسگی باید از آن استفاده شود.
مهارکنندههای آروماتاز برای زنان پیش از یائسگی مفید نیستند و تنها پس از یائسگی باید از آن استفاده شود. این داروها میتوانند سبب پوکی استخوان شوند، بنابراین گزینه مناسبی برای زنانی در معرض ضعف و پوکی استخوان هستند نیست.
برای انتخاب بهترین گزینه در مورد پیشگیری، با پزشک خود در مورد وضعیت کلی سلامتتان صحبت کنید.