عوارض مربوط به دستگاه عصبی

مشکلات دستگاه عصبی ممکن است به علت فعالیت تومور سرطانی یا به عنوان یکی از عوارض روش‌های درمانی (مانند شیمی درمانی) ایجاد شوند. دستگاه عصبی، از دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه عصبی محیطی تشکیل شده است. دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع می‌شود و مسئول کنترل افکار، احساسات، و بسیاری از فعالیت‌های بدن است. همچنین وظیفه‌ی تفسیر علائم حسی مانند طعم‌ها و بو‌ها را بر عهده دارد.

دستگاه عصبی محیطی نیز، شامل عصب‌هایی است که مغز یا نخاع را به اندام‌های مختلف متصل می‌کنند. این عصب‌ها وظیفه‌ی انتقال حس از اندام‌ها به مغز و نخاع و انتقال دستور‌های حرکتی به اندام‌ها را بر عهده دارند.

تومور‌های مغزی و نخاعی می‌توانند به دستگاه عصبی مرکزی آسیب برسانند. جراحی، پرتودرمانی (خصوصاً در نواحی سر و ستون فقرات) و شیمی درمانی (خصوصاً زمانی که دارو باید به داخل مایع مغزی نخاعی تزریق شود) هم می‌توانند باعث آسیب به دستگاه عصبی مرکزی شوند. انجام شیمی درمانی و پرتودرمانی می‌تواند اعصاب محیطی را در سراسر بدن تحت تاثیر قرار دهد.

مهم‌ترین داروهایی که ممکن است دارای عوارض عصبی باشند شامل سیس پلاتین، وینکریستین، وینبلاستین، تاکسول، تاکسوتر، اتوپوسید، سیتارابین، ایفوسفامید و متوترکسات می‌شوند.

اگر هریک از علائمی که در اینجا به آن‌ها اشاره شده در شما بوجود بیاید یا بد‌تر شود یا پس از مدتی که پزشک شما انتظار داشته است، برطرف نشده باشد، لازم است که حتماً و خیلی زود (بدون معطلی برای فرارسیدن نوبت بعدی‌تان) به پزشک خود اطلاع دهید. درمان این اختلالات در اسرع وقت بسیار حیاتی و مهم است.

آسیب به دستگاه عصبی، بر اساس اینکه آسیب به کدام بافت عصبی رسیده باشد، به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند.