عوارض درمان سرطان > عوارض شیمی درمانی > تغییر عملکرد جنسی
تغییر عملکرد جنسی در طول شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی به شکل‌های مختلفی می‌تواند بر روی توانایی و میل جنسی شما اثر بگذارد. این اثرات هم در آقایان و هم در خانم‌ها ممکن است اتفاق بیافتد. مهمترین عوارض جنسی مربوط به شیمی‌درمانی می‌تواند شامل بی‌میلی جنسی، ضعف جسمی، حساسیت در برابر عفونت‌ها، ناباروری، احتمال انتقال دارو و نگرانی‌ها و استرس‌های روانی باشد.
در اینجا می توانید با عوارضی که ممکن است شیمی درمانی بر میل جنسی، توانایی جنسی و باروری داشته باشد بیشتر آشنا شوید:
حساسیت و تغییر در عملکرد اندام‌های جنسی
حساسیت و تغییر در عملکرد اندام‌های جنسی:
هورمون ها، موادی اند که از غدد درون بدن ترشح می‌شوند، از طریق خون به اندام‌های مختلف رفته وفعالیت آن‌ها راکنترل می‌کنند. تخمدان‌ها در زنان و بیضه‌ها در مردان، مسئول تولید هورمون‌های جنسی هستند. یکی از وظایف این هورمون ها، حفظ عملکرد و سلامت اندام‌های جنسی است. ماده‌ی دارویی ممکن است با اثر بر روی غدد جنسی بر تولید هورمون‌های جنسی اثر بگذارد. ممکن است به علت تغییر در هورمون ها، اندام‌های جنسی نیز دچار مشکلاتی بشوند. به عنوان مثال در خانم ها، ممکن است خشکی واژن، افزایش حساسیت به عفونت، افزایش ترشحات واژن و تغییر در قاعدگی به وجود آید.
تغییرات میل جنسی:
بعضی از انواع شیمی‌درمانی می‌تواند با اثر گذاشتن بر غدد جنسی و هورمون‌ها باعث تغییراتی در میل جنسی شود. هورمون‌های جنسی به مغز رفته و میل جنسی را کنترل می‌کنند. شیمی‌درمانی می‌تواند با اثر گذاشتن بر روی هورمون ها، میزان میل جنسی را کاهش دهد. علاوه بر این، خستگی ناشی از کم خونی هم می‌تواند میل جنسی را کاهش دهد و مانع نشاط در رابطه‌ی جنسی شود.
ناباروری:
داروهای شیمی‌درمانی، سلول‌هایی که با سرعت زیاد تقسیم می‌شوند را هدف قرار می‌دهند. از آنجا که سلول‌های جنسی، سرعت تقسیم زیادی دارند، ممکن است تحت تاثیر داروهای شیمی‌درمانی قرار گیرند. شیمی‌درمانی ممکن است باعث ایجاد ناباروری در آقایان و خانم‌ها و بروز یائسگی زودهنگام در بانوان شود.
اگر می‌خواهید در آینده بچه‌دار شوید، لازم است در مورد گزینه‌هایی مانند انجماد تخمک (در خانم ها) و ذخیره‌ی اسپرم (در آقایان)، با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای شیمی‌درمانی، خصوصا در 3 ماهه‌ی اول بارداری، می‌توانند اثرات جبران ناپذیری بر رشد جنین داشته باشند، همچنین داروهای شیمی‌درمانی می‌توانند به اسپرم، آسیب برسانند. اسپرم آسیب دیده نیز ممکن است باعث ایجاد جنین غیر طبیعی و مشکلات جدی برای جنین شود. از این رو لازم است در دورانی که یکی از همسران (چه آقا و چه خانم) شیمی‌درمانی می‌شوند، اصول پیشگیری از بارداری را رعایت کنید.
اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی قرار دارید، قبل از آغاز درمان، حتما در این باره با پزشک خود مشورت کنید.
یائسگی زود هنگام:
در بانوان مصرف داروهای شیمی‌درمانی، با اثر گذاشتن بر روی تخمدان‌ها ممکن است باعث ایجاد علائم یائسگی یا بروز یائسگی زود هنگام شود. یائسگی زود هنگام علاوه بر ایجاد علائمی مثل گُرگرفتگی، خشکی واژن، تغییر در خلق و خو، قاعدگی نامنظم و قطع آن، باعث از دست دادن توان باروری نیز می‌شود.
مکان انتقال دارو:
در طول 24 ساعت تا 72 ساعت بعد از پایان شیمی‌درمانی، ممکن است داروهای شیمی‌درمانی در بزاق، ترشحات واژن و مایع منی وجود داشته باشند. بنابرین برای جلوگیری از انتقال دارو و عوارض آن به همسر خود، لازم است که در این بازه‌ی زمانی از رابطه از تماس این ترشحات با بدن همسر خود ممانعت کنید و از وسایل حفاظتی مانند کاندوم استفاده نمایید.
نگرانی‌ها و استرس‌های روانی:
درمان با داروهای شیمی‌درمانی و عوارض مربوط به آن ممکن است باعث شود که احساس شما در مورد عملکرد جنسی یا ظاهرتان تغییر کند. یا ممکن است نگران احساس همسرتان در مورد خود باشید. مثلا ممکن است فکر کنید که نداشتن مو باعث می شود که مثل قبل جذاب به نظر نرسید. چنین نگرانی‌هایی، می‌تواند باعث کم شدن میل جنسی شما شود.
برای حل چنین مسائلی لازم است با یک روانشناس خصوصا یک متخصص روابط جنسی صحبت کنید. روانشناسان مکسا آماده هستند تا در این زمینه به شما مشاوره‌ی تخصصی بدهند.
