طنین مثبت

ما در دنیایی زندگی ‌می‌کنیم که خاصیت آن پیش‌بینی ناپذیری است. این خاصیت دنیا باعث ‌می‌شود.

گاهاً شرایطی بر ما حاکم شود که مطلوب‌مان نیست. گاهی شرایط حاکم بر زندگی‌مان شرایط “عادی” است. گاهی شرایط “بحرانی” ‌می‌شود و گاهی شرایط “اضطراری” است. وقتی در شرایط عادی هستیم همه امور شخصی، خانوادگی، اجتماعی، شغلی و تحصیلی تقریباً با نظم از پیش تعیین شد‌ه‌ای پیش ‌می‌رود، پیشفرض‌‌های مشخصی وجود دارد و امور طبق این پیشفرض‌‌ها در جریان‌اند‌‌.

گاهی شرایط عادی به شرایط بحرانی تبدیل ‌می‌شود. بحران ‌می‌تواند فردی باشد مثل بحران بیماری، بحران شغلی، بحران مالی، بحران ارتباطی و… . بحران ‌می‌تواند خانوادگی باشد مثل سوگ، بحران اقتصادی و… . همچنین بحران ‌می‌تواند در سطحی وسیعتر و اجتماعی باشد مثل زلزله، سیل و… .

در شرایط بحرانی افرادی که دچار بحران نیستند به میدان می‌آیند و افراد در بحران را یاری رسانند تا از بحران “عبور” کنند. در واقع در بحران عد‌ه‌ای به یاری عد‌ه‌ای برای “عبور” از بحران می‌شتابند.

اما شرایطی ممکن است در زندگی‌مان حاکم شود که نه عادی است و نه بحرانی. در این شرایط که شرایط اضطراری نامیده ‌می‌شود نه پیشفرض‌‌ها و اصول و قوانین و نظم قبلی پاسخگو است و نه عد‌ه‌ای ‌می‌توانند به عد‌ه‌ای برای عبور از بحران کمک کنند. در چنین شرایطی تک‌تک افراد درگیرند و شرایط برای همه به یک‌اند‌‌ازه اضطراری است. در شرایط اضطرار سهم درگیری همه مساوی است. در شرایط اضطراری کنونی که حاصل شیوع ویروس کووید- 19 است، همه‌ی ما در معرض ابتلا و همه‌ی ما مسئول و مأمور پیشگیری از سرایت ویروس هستیم. در این شرایط هر کدام از ما دو مأموریت اساسی داریم:

مأموریت اول این است که در خانه بمانیم و با رعایت اصول بهداشتی و رعایت فاصله اجتماعی چرخه سرایت ویروس را قطع کنیم. برای این مأموریت دستورالعمل‌‌های زیادی در تلویزیون  و رادیو و شبکه‌‌های مجازی در دسترس است و موضوع اصلی همه این دستورالعمل‌‌ها بودن در خانه است.

اما مأموریت دوم چیست؟ با بودن در خانه و رعایت اصول بهداشتی از سرایت ویروس پیشگیری ‌‌می‌‌کنیم اما مأموریت دوم سرایت دادن است. باید در این شرایط اضطراری هیجانات مثبت را به یکدیگر سرایت دهیم. از آنجا که ماندن در خانه دشواری‌‌های خاص خودش را دارد، بدیهی است پس از مدتی خسته کننده شده و زندگی را به سمت یکنواختی پیش ‌می‌برد. بنابراین مأموریت دوم روح بخشیدن به زندگی و ایجاد طنین مثبت با سرایت هیجانات مثبت است

طنین مثبت چیست؟

شاید شنیده باشید که فلانی انرژی مثبت دارد، فلانی انرژی منفی دارد. این جملات زیاد گفته می‌شود ولی واقعیت این است که نه کسی انرژی مثبت دارد و نه کسی انرژی منفی. اما برخی افراد اهل ایجاد طنین مثبت‌اند‌‌. این‌‌ها افرادی هستند که حتی در شرایط سخت هم با وجود این که به مسائل و مشکلات و آسیب‌‌هایی که آن شرایط سخت ایجاد ‌می‌کند واقف‌اند‌‌، اما هیجانات مثبت مثل امید، شادی، عشق، علاقه و… را در خود ایجاد و تقویت کرده و به دیگران نیز سرایت ‌می‌دهند.

اکنون که کشور ما نیز مانند سایر کشور‌‌ها درگیر شیوع ویروس کووید- 91 است، قطعاً این شرایط مسائل و مشکلات و آسیب‌‌هایی دارد که در قسمت بعد به آن اشاره خواهیم داشت. اما آنچه اکنون به شدت مورد نیاز است ایجاد طنین مثبت توسط هر یک از ماست. لازم است هیجانات مثبت را در خود ایجاد و تقویت کرده و به دیگران نیز این هیجانات مثبت را سرایت دهیم. ایجاد طنین مثبت وتقویت هیجانات مثبت مثل امید و شادی در خود و دیگران هم سیستم ایمنی بدن‌مان را تقویت ‌می‌کنیم و خود را در برابر ابتلا به ویروس محافظت ‌می‌کنیم و هم اثرات منفی شیوع ویروس در زندگی‌مان را به حداقل ‌می‌رسانیم. برای ایجاد طنین مثبت، ابتدا واقع بینانه نگاهی بیندازیم به مسائل مشکلات و آسیب‌‌هایی که شیوع این ویروس در زندگی‌مان داشته است.

در گفتار بعد به بازشناسی آسیب‌‌های ناشی از شیوع کرونا ‌می‌پردازیم.

 

نویسنده: محمدرضا سروش

روانشناس و مراقب معنوی مکسا