به گزارش روابط عمومی بنیاد خیریه راهبری آلاء، در دومین روز «همایش ملی خیر ماندگار» دکتر حسن ابوالقاسمی، رئیس مرکز کنترل و پیشگیری آلاء، به بیان تجربه پروژه مکسا در حمایت خیریه از بیماران مبتلا به سرطان پرداخت.

وی این پروژه را یک مدل موفق درانجام امور خیریه دانست و بر اهمیت کارهای علمی، تحقیقاتی و آموزشی تاکید کرد.

این متخصص خون و سرطان با معرفی سرطان به عنوان بیماری قرن بیست و یکم، از آمار ۹۰۰ هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور خبر داد و افزود: سالانه حدود ۱۱۰ هزار بیمار جدید به این تعداد اضافه می‌شوند.

ابوالقاسمی در ادامه تصریح کرد: یکی از ظرفیت‌های شگفت انگیز ما سرمایه‌ های معنوی است که به صورت عمده در هیئات مذهبی خود را نشان داده‌ است. حالا این سوال مطرح است که آیا نمی‌توان این ظرفیت معنوی مردم نهاد را در حوزه سلامت و به ویژه کنترل سرطان به کار گرفت؟

در ادامه دکتر ابوالقاسمی در بیان ضرورت الگوی مکسا به مراقبت‌های حمایتی و تسکینی اشاره کرد و بیا داش: حوزه مراقبت‌های حمایتی تسکینی در نظام سلامت مغفول مانده است.

این استاد دانشگاه مراقبت‌های حمایتی و تسکینی را رسیدگی به بیمارانی دانست که در حال طی درمان خود هستند، اما در این سیر درد بسیاری را تحمل می کنند و همچنین بیمارانی که دوره درمان خود را طی کرده، اما نیاز به باز توانی دارند.

به اعتقاد ابوالقاسمی در این بخش دولت به تنهایی نتوانسته و نمی تواند به شکلی مناسب خدمات رسانی کند و نیاز به ورود جدی خیرین در این بخش احساس می شود.

رئیس مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء، پروژه مکسا را انجام مراقبت‌های حمایتی و تسکینی در منازل بیماران عنوان کرد. به اعتقاد وی انجام خدمات در منزل علاوه بر آنکه باعث عدم اشغال تخت های بیمارستانی می شود، از نظر روانی و اقتصادی برای بیماران و خانواده آنها نیز کاملا توجیه پذیر است.

این استاد دانشگاه ارائه خدمات پزشکی تسکینی، روان‌شناسی، مدیریت تخصصی فرایند مراقبت از بیمار، بازتوانی فزیکی و توانبخشی، مراقبت‌های پرستاری، مراقبت‌های معنوی، آموزش‌های مورد نیاز، مددکاری اجتماعی، تامین تجهیزات پزشکی، مشاوره ژنتیک، مشاوره تلفنی، مشاوره تغذیه را از جمله بخش‌ها و خدمات حمایتی تسکینی برشمرد.

ابوالقاسمی ادامه در بیان نقاط قوت پروژه مکسا به عنوان یک مدل مراقبت در منزل از بیماران به هدفمند کردن هزینه‌های انجام شده برای درمان بیماران مبتلا به سرطان، تعامل مناسب با وزارت بهداشت، ابداع یک مدل کاملا بومی در مراقبت از بیماران، عدم وجود هرگونه ارتباط مالی میان بیمار و بالینگر و در نهایت تربیت نیروی انسانی به منظور مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان اشاره کرد.