اطلاعات به دست آمده از تحقیقات جدید در مورد سرطان پستان

در سراسر جهان، محققان در تلاش برای یافتن راه‌های بهتر جهت پیش‌گیری، تشخیص و درمان سرطان پستان و بهبود کیفیت زندگی بیماران و بازماندگان هستند.

برخی زمینه‌های فعال در پیشینه‌ی تحقیق عبارتند از:

• علل ایجاد سرطان پستان
• علل و درمان سرطان متاستاتیک پستان
• کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
• مدیریت سرطان کارسینوم مجاری درجا (DCIS)
• آزمایشات جدید برای سرطان پستان
• آزمایشات تصویربرداری جدید برای سرطان پستان
• درمان سرطان پستان
• مراقبت حمایتی

 علل سرطان پستان

پژوهش‌ها در این زمینه همچنان بر شناسایی عادات و سبک زندگی و ژن‌های ارثی که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند، تاکید دارد. در اینجا به چند نمونه اشاره می‌شود:

• مطالعات گوناگونی در حال بررسی تاثیر ورزش، افزایش یا کاهش وزن و رژیم غذایی بر روی خطر ابتلا به سرطان هستند.
• تحقیقات در مورد بهترین روش استفاده از آزمایشات ژنتیک در تشخیص جهش‌های سرطان پستان به سرعت در حال گسترش است.
• دانشمندان در حال بررسی اثر تنوع ژنتیکی (گوناگونی در ژن‌ها که به عنوان جهش شناخته نمی‌شوند) بر ریسک ابتلا به سرطان پستان هستند. تنوع ژنتیکی معمولاً اثر بسیار اندکی بر روی خطر ابتلا به سرطان پستان دارد، اما هنگامی که با یکدیگر همراه ‌شوند، به احتمال زیاد تاثیر بیشتری خواهند داشت.
• در سال‌های اخیر، علل احتمالی زیست محیطی سرطان پستان توجه زیادی را به خود جلب کرده است. با وجود این که جنبه‌های مختلف این علم هنوز در مراحل اولیه بوده، اما تحقیقات در این حیطه بسیار فعالانه رو به جلو می‌باشد.

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان

محققان به دنبال داروهایی هستند که به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کنند، به خصوص در زنانی که ریسک ابتلا در آن‌ها بالا است.

معمولاً داروهای هورمون درمانی برای کمک به درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار می‌گیرند، با این حال بعضی از این داروها ممکن است به جلوگیری از بروز آن نیز کمک کنند. تاموکسیفن و رالوکسیفن، سال‌هاست که برای جلوگیری از سرطان پستان استفاده می‌شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که گروه دیگری از داروهای مهارکننده آروماتاز (اگزمستان و آناستروزول) در پیشگیری از سرطان پستان بسیار موثر هستند.

کارآزمایی‌های بالینی در حال تلاش برای یافتن داروهای غیر هورمونی، برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان پستان هستند. داروهای مورد توجه شامل داروهای پوکی استخوان و متاستازهای استخوانی، مهارکننده‌های COX-2، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و استاتین‌ها (برای کاهش کلسترول) هستند.

هنگامی که سرطان پستان گسترش می‌یابد، اغلب به استخوان‌ها متاستاز می‌دهد. بعضی از داروهایی که به درمان متاستاز استخوانی (مانند بیسفوسفونات و دنوزوماب) کمک می‌کنند، احتمال ابتلا به سرطان پستان را نیز کاهش می‌دهند. براساس مطالعات انجام شده؛ برای زنان پس از یائسگی و جراحی، اینگونه داروهای مربوط به استخوان سودمندتر بوده، اما برای اطمینان، لازم است مطالعات بیشتری انجام شود.

کنترل  DCIS

در  سرطان کارسینوم مجاری درجا (DCIS)، سلول‌های غیرطبیعی در کانال شیری قرار داشته و خارج از کانال رشد نمی‌کنند. در برخی از زنان، DCIS به سرطان سینه تهاجمی تبدیل و یا گاهی ناحیه‌ای از DCIS دارای سلول های مهاجم می‌شوند. در زنان دیگر، سلول‌ها فقط در داخل مجاری قرار گرفته، هرگز به طور عمیق تهاجمی نداشته و یا به گره‌های لنفاوی یا ارگان‌های دیگر نفوذ نمی‌کنند. عدم اطمینان در مورد چگونگی رفتارDCIS ، انتخاب بهترین روش درمان را دشوار می‌کند. محققان به دنبال راه‌هایی برای کمک به این‌گونه چالش‌ها هستند.

محققان در حال بررسی استفاده از رایانه و روش‌های آماری برای برآورد احتمال وقوع سرطان مهاجم از DCIS هستند. کمک به تصمیم‌گیری، رویکرد مهم دیگری در مورد DCIS است. محققان با پرسیدن پرسش‌هایی از زنان مبتلا به  DCIS، تلاش در کمک به آنها داشته تا بتوانند تصمیم بگیرند که چه عواملی (مانند بقا، پیشگیری از عود و عوارض جانبی) در انتخاب روش درمان، برای آنان مهم است.

آزمایشات جدید

آزمایشات برای تشخیص سلول‌های توموری که وارد جریان خون شده‌اند  (CTCs)

محققان دریافتند که در بسیاری از زنان مبتلا به سرطان پستان، سلول‌ها ممکن است از تومور جدا و وارد جریان خون شوند. ورود سلول‌های توموری به سیستم گردش خون (CTC) را می‌توان با آزمایشات حساس تشخیص داد. اگر چه این آزمایش‌ها می‌توانند پیش‌بینی کنند که کدام‌یک از بیماران ممکن است دارای سرطان پستان متاستاتیک باشند، اما روشن نیست که آیا استفاده از این آزمایش‌ها می‌تواند درباره عود دوباره سرطان پس از درمان، یا بهبودی کامل و کمک به بیماران برای زندگی طولانی‌تر کمک کننده باشد یا نه؟ برخی از مطالعات به دنبال این هستند که آیا امکان برداشت CTC‌ها از خون و انجام آزمایش روی آن‌ها برای بررسی بهترین داروی اثرگذار روی تومور افراد وجود دارد یا خیر؟

آزمایشات تصویربرداری جدید

در حال حاضر روش‌های تصویربرداری جدید برای بررسی تغییرات سرطانی پستان در حال بررسی است.

سینتی ماموگرافی (تصویربرداری پستان مولکولی)

در این آزمایش، یک داروی رادیواکتیو خفیف به نام ردیاب به داخل رگ تزریق می‌گردد. ردیاب به سلول‌های سرطانی پستان متصل شده و توسط دوربین خاصی شناسایی می‌شود.

این روش تا زمانی که محققان دریابند “آیا در یافتن سرطان‌های پستان مفید خواهد بود یا خیر” هنوز در حال بررسیمی‌باشد. بعضی از پزشکان معتقدند این روش برای بررسی دقیق مناطقی که توسط ماموگرافی روتین مشخص شده، مفید است. تحقیقات حاضر با هدف بهبود فناوری و تشخیص در شرایط خاص مانند تراکم پستان در زنان جوان انجام می‌شود.

درمان سرطان پستان

شیمی درمانی

مشخص شده که شیمی درمانی برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان پستان مفید است. اما پیش‌بینی این که چه کسی بیشترین یا کمترین سود را از شیمی‌درمانی می‌برد، هنوز در حال بررسی است. گاهی شیمی‌درمانی عوارض جانبی مهمی (طولانی و کوتاه مدت) داشته، بنابراین طراحی آزمایش‌هایی که بتواند مشخص کند چه کسی واقعاً به شیمی‌درمانی نیاز دارد، مفید خواهد بود. مطالعات زیادی برای ارزیابی تست‌های مختلف در توانایی شناسایی با دقت بیمارانی که از شیمی‌درمانی سود خواهند برد، در حال انجام است.

جراحی زیبایی و درمانی (آنکوپلاستیک)

جراحی محافظه‌کارانه پستان (لامپلکتومی یا ماستکتومی جزیی) اغلب برای سرطان‌های پستان در مراحل اولیه به کار می‌رود. اما برای بعضی از زنان، این جراحی‌ها عامل تفاوت سایز و شکل دو پستان می‌شود. برای تومورهای بزرگتر ممکن است این جراحی‌ها کافی نبوده و ماستکتومی کامل (برداشت کامل پستان) انجام شود. بعضی از پزشکان با ترکیب جراحی سرطان و تکنیک‌های جراحی پلاستیک که به جراحی آنکوپلاستیک معروف است؛ سعی در برطرف کردن این مشکل دارند. این جراحی شامل بازسازی پستان در زمان عمل جراحی اولیه، مانند انجام بازسازی شکل پستان پس از عمل جراحی محافظه‌کارانه یا بازسازی کامل بعد از ماستکتومی است. جراحی آنکوپلاستی ممکن است به معنای عمل پستان دیگر، برای یکسان‌سازی پستان‌ها باشد.

سرطان پستان با مارکر سه‌گانه منفی (Triple-negative)

از آنجایی که سرطان با مارکر سه‌گانه منفی پستان، با هورمون‌درمانی یا درمان هدفمند به وسیله داروهایی مانند هرسپتین درمان نمی‌شوند، گزینه‌های درمان به شیمی‌درمانی محدود می‌گردد. در سال‌های اخیر، داروهای ممکن برای درمان این نوع سرطان در حال بررسی هستند. هم‌اکنون داروهایی مانند مهارکننده‌های کیناز و ایمنوتراپی، برای درمان سرطان پستان با مارکر سه گانه منفی، به تنهایی، ترکیبی و یا همراه با شیمی‌درمانی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

داروهای درمان هدفمند

درمان‌های هدفمند، گروهی از داروها بوده و به طور خاص جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های سرطانی که عامل رشد و گسترش سلول‌های سرطانی بوده را هدف قرار می‌دهند. درمان‌های هدفمند علیه سرطان پستان، از جمله مهارکننده‌های PARP، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. به احتمال زیاد این داروها در برابر سرطان‌های ناشی از جهش‌های ژن BRCA، مفیدمی‌باشند. در حال حاضر داروی الاپاریب (لینپارزا) برای درمان زنان دارای جهش‌های BRCA متاستاتیک، مبتلایان به سرطان پستان با مارکر HER2 منفی و افرادی که قبلاً شیمی‌درمانی شده‌اند، استفاده می‌شود. محققان در حال مطالعه بر روی سایر مهارکننده‌های PARP هستند.

مراقبت‌های حمایتی

کارآزمایی‌های بالینی متفاوتی به دنبال بررسی اثر داروهای گوناگون برای بهبود حافظه و علایم مغزی پس از شیمی‌درمانی، هستند. مطالعات دیگری نیز به بررسی اثر بعضی داروهای قلبی که با عنوان بتابلوکرها شناخته می‌شوند، بر کاهش آسیب‌های قلبی ناشی از برخی داروهای مورد استفاده در شیمی‌درمانی شایع سرطان پستان (دوکسوروبیسین و اپیروبوسیین) پرداخته است.